Podmiot prawa autorskiego i prawa pokrewne

Zgodnie z rozdziałem 2 cytowanej ustawy, za twórcę uważa się osobę, której nazwisko jest

uwidocznione na egzemplarzach utworu lub w jakikolwiek inny sposób zostało przedstawione do publicznej wiadomości. Ujawnienie autorstwa utworu przysługuje twórcy z tytułu posiadania przez niego praw osobistych. To, w jaki sposób autor oznaczy swój utwór zależy tylko i wyłącznie od niego, może go udostępnić pod pseudonimem lub anonimowo. Do chwili nie ujawnienia swego autorstwa, autora zastępuje producent lub wydawca. Nadal jednak podmiotem prawa pozostaje działający anonimowo twórca utworu, a producent czy wydawca działający w jego imieniu nie nabywa jego praw a zastępuje go w wykonywaniu jego praw.

Prawa osobiste, które łączą autora z jego dziełem są nieograniczone czasem.

O współautorstwie mówimy wtedy, gdy utwór powstaje w wyniku pracy więcej niż jednej osoby. Nie bez znaczenia w celu określeniu praw współtwórczych jest sprecyzowanie wkładu poszczególnych osób biorących udział w tworzeniu utworu - czy to tw kwestiach technicznych, pomocniczych. Aby zakwalifikować prawnie współtwórczość musi zachodzić zaangażowanie twórcze każdej ze stron przy jednoczesnym ich porozumieniu stworzenia wspólnego dzieła.

Każdy współtwórca ma prawo wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu, jeżeli chce skorzystać z praw przysługujących całemu utworowi, musi posiadać zgodę pozostałych autorów utworu. Każdy kto, tworzy dzieło z tytułu posiadanych praw osobistych, ma prawo do:

• autoryzacji utworu;
• nienaruszalności treści i formy utworu;
• fachowe wykorzystanie utworu;
• oznaczenie utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem, ewentualnie anonimowo;
• kontrola nad wykorzystaniem swojego dzieła przez innych;
• decydowanie o pierwszym publicznym udostępnieniu.